carduetum
carduetum (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, n[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | carduētum | carduēta |
Genitiv | carduētī | carduētōrum |
Dativ | carduētō | carduētīs |
Akkusativ | carduētum | carduēta |
Vokativ | carduētum | carduēta |
Ablativ | carduētō | carduētīs |
Worttrennung:
- car·du·e·tum, Genitiv: car·du·e·ti
Bedeutungen:
- [1] spätlateinisch, Landwirtschaft: Pflanzung von Artischocken; Artischockenpflanzung
Beispiele:
- [1] „contra talpas prodest cattos frequenter habere in mediis carduetis.“ (Pallad. 4,9,4)[1]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] Pflanzung von Artischocken
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „carduetum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 998.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 3. Band C – Comus, Teubner, Leipzig 1906–1912, ISBN 3-322-00000-1 , „carduetum“ Spalte 447.
Quellen:
- ↑ Palladius Rutilius Taurus Aemilianus; Robert H. Rodgers (Herausgeber): Opus agriculturae; De veterinaria medicina; De insitione. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1975 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 117.