benefactum
benefactum (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, n[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | benefactum | benefacta |
Genitiv | benefactī | benefactōrum |
Dativ | benefactō | benefactīs |
Akkusativ | benefactum | benefacta |
Vokativ | benefactum | benefacta |
Ablativ | benefactō | benefactīs |
Alternative Schreibweisen:
Worttrennung:
- be·ne·fac·tum, Genitiv: be·ne·fac·ti
Bedeutungen:
- [1] gute Tat; Wohltat, Verdienst
Herkunft:
- Konversion aus dem Partizip Perfekt Passiv des Verbs benefacere → la[1]
Synonyme:
- [1] beneficium
Beispiele:
- [1] „nam quid ego memorem (ut alios in tragoediis / vidi, Neptunum, Virtutem, Victoriam, / Martem, Bellonam commemorare quae bona / vobis fecissent) quis benefactis meu’ pater, / deorum regnator, architectust omnibus?“ (Plaut. Amph. prol. 41–45)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „benefactum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 809-810.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „benefactum“
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „benefactum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 809-810.
- ↑ Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat) , Amphitruo, Vers 41–45.