azaniae nuces

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

azaniae nuces (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f, Wortverbindung[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ azaniae nucēs
Genitiv azaniārum nucum
Dativ azaniīs nucibus
Akkusativ azaniās nucēs
Vokativ azaniae nucēs
Ablativ azaniīs nucibus

Worttrennung:

a·za·niae nu·ces, Genitiv: a·za·nia·rum nu·cum

Bedeutungen:

[1] Botanik: Nüsse der Pinie, die zu lange am Baum hängen und sich daher von selbst spalten

Herkunft:

Wortverbindung aus dem Substantiv nux → la mit dem Adjektiv azanius, das auf das altgriechische Verb ἀζαίνω (azainō→ grc oder ἀζάνομαι (azanomai→ grc zurück geht[1]

Beispiele:

[1] „in maxima tamen admiratione pinus est: habet fructum maturescentem, habet proximo anno ad maturitatem venturum ac deinde tertio. nec ulla arborum avidius se promittit; quo mense ex ea nux decerpitur, eodem maturescit alia; sic dispensatur, ut nullo non mense maturescant. quae se in arbore ipsa divisere, azaniae vocantur laeduntque ceteras, nisi detrahantur.“ (Plin. 16, 107)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „azaniae“ (Zeno.org), „azaniae“ Band 1, Spalte 769.

Quellen:

  1. Alfred Ernout, Alfred Meillet: Dictionnaire étymologique de la langue latine. Histoire des mots. durch Jacques André vermehrte und korrigierte Neuauflage der 4. Auflage. Klincksieck, Paris 2001, ISBN 2-252-03277-4, „azaniae“ Seite 62.
  2. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 28.