arefacere

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

arefacere (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular ārefaciō
2. Person Singular ārefacis
3. Person Singular ārefacit
1. Person Plural ārefacimus
2. Person Plural ārefacitis
3. Person Plural ārefaciunt
Perfekt 1. Person Singular ārefēcī
Imperfekt 1. Person Singular ārefaciēbam
Futur 1. Person Singular ārefaciam
PPP ārefactus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular ārefaciam
Imperativ Singular āreface
Plural ārefacite
Alle weiteren Formen: Flexion:arefacere

Nebenformen:

arfacere

Worttrennung:

a·re·fa·ce·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: trocken machen, trocknen

Herkunft:

Kompositum aus den Verben arere → la und facere → la[1]

Beispiele:

[1] „Dolia olearia nova sic imbuito: amurca inpleto dies VII; facito ut amurcam cotidie suppleas. postea amurcam eximito et arfacito:“ (Cato agr. 69,1)[2]
[1] „Vinum murteum sic facito: murtam nigram arfacito in umbra; ubi iam passa erit, servato ad vindemiam.“ (Cato agr. 125)[3]
[1] „Brassica erratica maximam vim habet. eam arfacere et conterere oportet bene minutam.“ (Cato agr. 157,12)[4]
[1] „Sic enim, quod a vobis scilicet abest, pleraeque istae prodigiosae mulieres fontem illum sanctissimum corporis, generis humani educatorem, arefacere et extinguere cum periculo quoque aversi corruptique lactis laborant, tamquam pulcritudinis sibi insignia devenustet, quod quidem faciunt eadem vecordia, qua quibusdam commenticiis fraudibus nituntur, ut fetus quoque ipsi in corpore suo concepti aboriantur, ne aequor illud ventris inrugetur ac de gravitate oneris et labore partus fatiscat.“ (Gell. 12,1,8)[5]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „arefacio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 555.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „arefacere
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „arefacio“ Seite 182.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „arefacio“ Seite 182.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 62.
  3. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 84.
  4. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 84.
  5. Aulus Gellius: Noctes Atticae. recensuit Carolus Hosius. stereotype Auflage der 1. Auflage. Volumen I: Libri I–X, B. G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1981 (Erstauflage 1903), ISBN 3-519-01384-3 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 27.