aerivagus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

aerivagus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv āerivagus āerivaga āerivagum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:aerivagus

Worttrennung:

a·e·ri·va·gus

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: in der Luft umherschweifend

Herkunft:

Kompositum aus dem Substantiv aer → la und dem Adjektiv vagus → la[1]

Beispiele:

[1] „sic deus in hoc opere suo sensili diversa animalium genera statuit esse debere constituitque quattuor, primum caeleste plenum divinitatis, aliud deinde praepes aerivagum, tertium aquae liquoribus accommodatum, quartum quod terrena soliditas sustineret.“ (Chalc. transl. 40)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aerivagus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 199.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „aerivagus“ Spalte 1061.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aerivagus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 199.
  2. Calcidius: Timaeus. In: Jan Hendrik Waszink (Herausgeber): Plato Latinus (= Raymond Klibansky [Herausgeber]: Corpus Platonicum medii aevi). Volumen IV. Warburg Institute, London/Leiden 1962., Seite 32–33.