abnegatio

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abnegatio (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ abnegātio abnegātiōnēs
Genitiv abnegātiōnis abnegātiōnum
Dativ abnegātiōnī abnegātiōnibus
Akkusativ abnegātiōnem abnegātiōnēs
Vokativ abnegātio abnegātiōnēs
Ablativ abnegātiōne abnegātiōnibus

Worttrennung:

ab·ne·ga·tio, Genitiv: ab·ne·ga·tio·nis

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: Ableugnung, Verneinung, Absage
[2] spätlateinisch, Grammatik: Verneinung

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb abnegare → la

Gegenwörter:

[1] assertio, confessio

Beispiele:

[1] „Infitiatio est negatio debitae rei, cum a creditore deposcitur. Idem et abiuratio, id est rei creditae abnegatio.“ (Isid. 5, 26, 20)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abnegatio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 21.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „abnegatio
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 110.

Quellen:

  1. Isidorus Hispalensis episcopus: Etymologiarum sive originum libri XX. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. 1. Auflage. Tomus I libros I–X continens, Oxford 1911 (Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis)