abdicatrix

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abdicatrix (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ abdicātrīx abdicātrīcēs
Genitiv abdicātrīcis abdicātrīcum
Dativ abdicātrīcī abdicātrīcibus
Akkusativ abdicātrīcem abdicātrīcēs
Vokativ abdicātrīx abdicātrīcēs
Ablativ abdicātrīce abdicātrīcibus

Worttrennung:

ab·di·ca·trix, Genitiv: ab·di·ca·tri·cis

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: Verleugnerin

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb abdicare → la[1]

Beispiele:

[1] „Per quae tamen tormenta maxima non atrocissima illa in eis fornicationum au homidiciorum aut sacrilegiorum crimina puniuntur, sed sola tantummodo avaritia et abdicatrix misericordiae inhumanitas.“ (Salv. eccl. 2,52)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abdicatrix“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 8.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abdicatrix“ Spalte 53.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abdicatrix“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 8.
  2. Salvianus presbyter Massiliensis: Libri qui supersunt. In: Karl Halm (Herausgeber): Auctores antiquissimi (= Monumenta Germaniae Historica). Tomus I, pars prior. Apud Weidmannos, Berlin 1877 (dMGH)., Seite 140.