ἁμέρα

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

ἁμέρα (Altgriechisch)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Singular Plural

Nominativ ἡ ἁμέρα αἱ ἁμέραι

Genitiv τῆς ἁμέρας τῶν ἁμερῶν

Dativ τῇ ἁμέρᾳ ταῖς ἁμέραις

Akkusativ τὴν ἁμέραν τὰς ἁμέρας

Vokativ (ὦ) ἁμέρα (ὦ) ἁμέραι

Nebenformen:

ἀμέρα; attisch: ἡμέρα; ionisch: ἡμέρη; lokrisch: ἀμάρα

Worttrennung:

ἁ·μέ·ρα, Plural: ἁ·μέ·ραι

Umschrift:

DIN 31634: hamera

Bedeutungen:

[1] dorisch: Zeitraum zwischen Sonnenaufgang und Sonnenuntergang; Tag

Herkunft:

aspirierte Form von ἀμέρα (amera→ grc, die vielleicht unter dem Einfluss von ἑσπέρα (hespera→ grc entstanden ist[1]

Beispiele:

[1] „εἰ δ’ ἄεθλα γαρύεν / ἔλδεαι, φίλον ἦτορ, / μηκέτ’ ἀελίου σκόπει / ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέρᾳ φαεν- / νὸν ἄστρον ἐρήμας δι’ αἰθέρος, / μηδ’ Ὀλυμπίας ἀγῶνα φέρτερον αὐδάσομεν·“ (Pind. Ol. 1, 3–7)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „ἡμέρα“.

Quellen:

  1. Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „ἡμέρα“.
  2. Pindar; Herwig Maehler, Bruno Snell (Herausgeber): Carmina cum fragmentis. 6. Auflage. Pars I: Epinicia, BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1980 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 2.