Önologe
Önologe (Deutsch)
Substantiv, m
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | der Önologe | die Önologen |
Genitiv | des Önologen | der Önologen |
Dativ | dem Önologen | den Önologen |
Akkusativ | den Önologen | die Önologen |
Worttrennung:
- Öno·lo·ge, Plural: Öno·lo·gen
Aussprache:
Bedeutungen:
- [1] ein Fachmann im Weinbau, also in der Önologie
Herkunft:
- Determinativkompositum aus den gebundenen Lexemen öno- und -loge
Weibliche Wortformen:
- [1] Önologin
Beispiele:
- [1]