zelare
zelare (Latein)[Bearbeiten]
Verb[Bearbeiten]
Zeitform | Person | Wortform |
---|---|---|
Präsens | 1. Person Singular | zēlō |
2. Person Singular | zēlās | |
3. Person Singular | zēlat | |
1. Person Plural | zēlāmus | |
2. Person Plural | zēlātis | |
3. Person Plural | zēlant | |
Perfekt | 1. Person Singular | zēlāvī |
Imperfekt | 1. Person Singular | zēlābam |
Futur | 1. Person Singular | zēlābō |
PPP | zēlātus | |
Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | zēlem |
Imperativ | Singular | zēlā |
Plural | zēlāte | |
Alle weiteren Formen: Flexion:zelare |
Nebenformen:
Worttrennung:
- ze·la·re
Bedeutungen:
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen ζηλόω (zēloō☆) → grc[1]
Beispiele:
- [1] „Helias dum zelat zelum legis receptus est in caelum“ (Vulg. 1. Makk. 2, 58)[2]
- [1] „non zeles mulierem sinus tui ne ostendas super te malitiam doctrinae nequam“ (Vulg. Sir. 9, 1)[3]
- [1] „non zeles gloriam et opes peccatoris non enim scis quae futura sit illius subversio“ (Vulg. Sir. 9, 16)[4]
Wortbildungen:
- [1] zelator
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] transitiv, auch absolut: heftig lieben
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „zelo“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3571.
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „zelo“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3571.
- ↑ Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007 , 1Makk Kapitel 2, Vers 58 VUL
- ↑ Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007 , Jesus Sirach Kapitel 9, Vers 1 VUL
- ↑ Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007 , Jesus Sirach Kapitel 9, Vers 16 VUL