adoreus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

adoreus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv adōreus adōrea adōreum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:adoreus

Worttrennung:

a·do·re·us

Bedeutungen:

[1] Botanik, Landwirtschaft: zum Spelt gehörig, zum Dinkel gehörig; Spelt-, Spelz-, Dinkel-

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv ador → la mit dem Suffix -eus → la[1]

Beispiele:

[1] „in creta et uligine et rubrica et ager qui aquosus erit, semen adoreum potissimum serite.“ (Cato agr. 34,2)[2]

Wortbildungen:

[1] adoreum

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adoreus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 146.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „adoreus
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adoreus“ Seite 59.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adoreus“ Seite 59.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 41.