admonitiuncula
admonitiuncula (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, f[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | admonitiuncula | admonitiunculae |
Genitiv | admonitiunculae | admonitiunculārum |
Dativ | admonitiunculae | admonitiunculīs |
Akkusativ | admonitiunculam | admonitiunculās |
Vokativ | admonitiuncula | admonitiunculae |
Ablativ | admonitiunculā | admonitiunculīs |
Worttrennung:
- ad·mo·ni·ti·un·cu·la
Bedeutungen:
- [1] spätlateinisch: kleine Erinnerung, kleine Ermahnung
Herkunft:
- Ableitung zu dem Substantiv admonitio → la[1]
Beispiele:
- [1] „quid quaeso nunc est, quod ad simplicem admonitiunculam nostram, quae tamen in se non modo nullum obprobrium, sed etiam aedificationis habuit ac dilectionis adfectum, tanta te video indignatione permotum, ut eam ne vultu quidem occulere aut frontis serenitate dissimulare potueris?“ (Cassian. conl. 18,11,4)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] spätlateinisch: kleine Erinnerung, kleine Ermahnung
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „admonitiuncula“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 140.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1 , „admonitiuncula“ Spalte 769.
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „admonitiuncula“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 140.
- ↑ Iohannes Cassianus: Opera. Herausgeber: Michael Petschenig (= Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum. Band 13). 1. Auflage. Pars II: Collationes XXIIII. Österreichische Akademie der Wissenschaften, Prag/Wien/Leipzig 1886 (Internet Archive). , Seite 518.