adiuracja

adiuracja (Polnisch)

Substantiv, f

	Singular	Plural
Nominativ	adiuracja	adiuracje
Genitiv	adiuracji	adiuracji
Dativ	adiuracji	adiuracjom
Akkusativ	adiurację	adiuracje
Instrumental	adiuracją	adiuracjami
Lokativ	adiuracji	adiuracjach
Vokativ	adiuracjo	adiuracje

Worttrennung:

ad·iu·ra·cja, Plural: ad·iu·ra·cje

Aussprache:

IPA: [adjuˈrat͡sja], Plural: [adjuˈrat͡sjɛ]

Hörbeispiele: —, Plural: —

Bedeutungen:

[1] veraltet, Recht: Adjuration, Beschwörung

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen adiuratio ^→ la

Oberbegriffe:

[1] zaklinanie

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] veraltet, Recht: Adjuration, Beschwörung

Deutsch: Adjuration f, Beschwörung f

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , „adjuracja“ Seite 8.

Quellen:

Ähnliche Wörter:

adiustacja