adinventor

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

adinventor (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ adinventor adinventōrēs
Genitiv adinventōris adinventōrum
Dativ adinventōrī adinventōribus
Akkusativ adinventōrem adinventōrēs
Vokativ adinventor adinventōrēs
Ablativ adinventōre adinventōribus

Worttrennung:

ad·in·ven·tor, Genitiv: ad·in·ven·to·ris

Bedeutungen:

[1] Person, die etwas erfindet oder erfunden hat; Erfinder

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb adinvenire → la[1] mit dem Suffix -tor → la

Sinnverwandte Wörter:

[1] inventor

Beispiele:

[1] „Ab his autem qui praedicti sunt iam multae propagines multarum haereseum factae sunt, eo quod multi ex ipsis, immo omnes, velint doctores esse et abscedere quidem ab haeresi in qua fuerunt, aliud autem dogma ab alia sententia et deinceps alteram ab alter a componentes nove docere insistunt, semetipsos adinventores sententiae quamcumque compegerint enarrantes.“ (Iren. 1,28,1)[2]
[1] „Iuste autem eos Mater planget, talium excogitatores et adinventores:“ (Iren. 3,25,6)[3]
[1] „De Chus adinventorem staticuli.“ (Greg. Tur. Franc. 1,5 tit.)[4]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „adinventor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 123-124.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „adinventor“ Spalte 689.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „adinventor“ Spalte 689.
  2. Irénée de Lyon: Contre les hérésies. Livre I. Edition critique. Herausgeber: Adelin Rousseau, Louis Doutreleau (= Sources chrétiennes. Band № 264). Tome II: Texte et traduction. Les Editions du Cerf, Paris 1979, ISBN 2-204-01490-7., Seite 354.
  3. Irénée de Lyon: Contre les hérésies. Livre III. Edition critique. Herausgeber: Adelin Rousseau, Louis Doutreleau (= Sources chrétiennes. Band № 211). Tome II: Texte et traduction. Les Editions du Cerf, Paris 1974, ISBN 2-204-01490-7., Seite 486.
  4. Gregor von Tours: Libri historiarum X. In: Bruno Krusch, Wilhelm Levison (Herausgeber): Scriptores rerum Merovingicarum (= Monumenta Germaniae Historica). 2. Auflage. Tomus I, pars I. Hahnsche Buchhandlung, Hannover 1951 (dMGH)., Seite 2.