powód

powód (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	powód	powody
Genitiv	powodu	powodów
Dativ	powodowi	powodom
Akkusativ	powód	powody
Instrumental	powodem	powodami
Lokativ	powodzie	powodach
Vokativ	powodzie	powody

Worttrennung:

po·wód, Plural: po·wo·dy

Aussprache:

IPA: [ˈpɔ.vut]

Hörbeispiele:  powód ^(Info)

Reime: -ut

Bedeutungen:

[1] Anlass, Grund, Ursache

Synonyme:

[1] pobudka, przyczyna

Herkunft:

aus dem altpolnischen powód, das seinerseits von urslawisch *povodъ abgeleitet ist

Beispiele:

[1] Lekarz zapewniał, że nie ma powodu do niepokoju.

Der Arzt versicherte, dass es keinen Grund zur Sorge gebe.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] mieć powód

Wortbildungen:

[1] powodować, powodowy, powodzik, z powodu

Übersetzungen

 [*] Übersetzungen umgeleitet

Für [1] siehe Übersetzungen zu Anlass m, zu Grund m, zu Ursache f

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „powód“

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „powód“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „powód“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „powód“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „powód“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „powód“

Quellen: