persapiens
persapiēns (Latein)[Bearbeiten]
Adjektiv[Bearbeiten]
Nominativ Singular und Adverbia | ||||
---|---|---|---|---|
Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
Positiv | persapiēns | persapiēns | persapiēns | persapienter |
Komparativ | — | — | — | — |
Superlativ | — | — | — | — |
Alle weiteren Formen: Flexion:persapiens |
Worttrennung:
- per·sa·pi·ēns, Genitiv: per·sa·pi·ēn·tis
Bedeutungen:
Herkunft:
Beispiele:
- [1] „Ego vero, si mihi non licet per aliquos ita gloriari, me dolorem atque inimicitias meas rei publicae concessisse, si hoc magni cuiusdam hominis et persapientis videtur, utar hoc, quod non tam ad laudem adipiscendam quam ad vitandam vituperationem valet, hominem me esse gratum et non modo tantis beneficiis, sed etiam mediocri hominum benivolentia commoveri.“ [Cic. de prov. cons. 44][1]
Wortbildungen:
- Adverb: persapienter
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] sehr weise
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „persapiens“ (Zeno.org)
Quellen: