monogrammus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

monogrammus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv monogrammus monogramma monogrammum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:monogrammus

Worttrennung:

mo·no·gram·mus

Bedeutungen:

[1] wie nur durch eine Linie skizziert; schwach, kraftlos

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen μονόγραμμος (monogrammos→ grc[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] debilis

Beispiele:

[1] „vix vivo homini ac monogrammo“ (Lucil. 59)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „monogrammos“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 995.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 8. Band M - Myzon, Teubner, Leipzig 1935–1966, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 1425.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 8. Band M - Myzon, Teubner, Leipzig 1935–1966, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 1425.
  2. Gaius Lucilius; Friedrich Marx (Herausgeber): C. Lucilii Carminum Reliquiae. 1. Auflage. Volumen prius: Prolegomena Testimona Fasti Luciliani Carminum Reliquiae Indices, B. G. Teubner, Leipzig 1904, Seite 7.