invidiosus
invidiosus (Latein)[Bearbeiten]
Adjektiv[Bearbeiten]
Nominativ Singular und Adverbia | ||||
---|---|---|---|---|
Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
Positiv | invidiōsus | invidiōsa | invidiōsum | invidiōsē |
Komparativ | invidiōsior | invidiōsior | invidiōsius | invidiōsius |
Superlativ | invidiōsissimus | invidiōsissima | invidiōsissimum | invidiōsissimē |
Alle weiteren Formen: Flexion:invidiosus |
Worttrennung:
- in·vi·di·o·sus
Bedeutungen:
- [1] Missgunst hervorrufend; unbeliebt, verhasst, verrufen
- [2] Neid hervorrufend; beneidenswert
- [3] Neid und/oder Missgunst empfindend; neidisch, missgünstig, eifersüchtig, gehässig
Herkunft:
- Ableitung zu dem Substantiv invidia → la[1]
Beispiele:
- [1] „at ex agricolis et viri fortissimi et milites strenuissimi gignuntur, maximeque pius quaestus stabilissimusque consequitur minimeque invidiosus, minimeque male cogitantes sunt qui in eo studio occupati sunt.“ (Cato, agr., pr. 4)[2]
- [2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[2] Neid hervorrufend; beneidenswert
[3] Neid und/oder Missgunst empfindend; neidisch, missgünstig, eifersüchtig, gehässig
- [1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „invidiosus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 428-429.
- [1–3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „invidiosus“
- [1–3] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „invidiosus“ Seite 1055.
Quellen:
- ↑ P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „invidiosus“ Seite 1055.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 6.
Ähnliche Wörter (Latein):
- ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: insidiosus