flexus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

flexus (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ flexus flexūs
Genitiv flexūs flexuum
Dativ flexuī flexibus
Akkusativ flexum flexūs
Vokativ flexus flexūs
Ablativ flexū flexibus

Worttrennung:

fle·xus, Genitiv: fle·xus

Bedeutungen:

[1] Änderung der Bewegungsrichtung; Beugung, Biegung, Krümmung, Wendung, Windung

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb flectere → la mit dem Suffix -sus → la[1]

Beispiele:

[1] „nexebant multa inter se flexu nodorum dubio“ (Andr. poet. 20)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „flexus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2790-2791.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „flexus
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „flexus²“ Seite 783.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 6. Band, 1. Teil F – Fysis, Teubner, Leipzig 1912–1924, ISBN 3-322-00000-1, „flexus“ Spalte 909–912.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „flexus²“ Seite 783.
  2. Jürgen Blänsdorf (Herausgeber): Fragmenta poetarum Latinorum epicorum et lyricorum. Praeter Enni Annales et Ciceronis Germanicique Aratea. 4. vermehrte Auflage. De Gruyter, Berlin, New York 2011, ISBN 978-3-11-020915-0, Seite 27.