exprobrare

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

exprobrare (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular exprobrō
2. Person Singular exprobrās
3. Person Singular exprobrat
1. Person Plural exprobrāmus
2. Person Plural exprobrātis
3. Person Plural exprobrant
Perfekt 1. Person Singular exprobrāvī
Imperfekt 1. Person Singular exprobrābam
Futur 1. Person Singular exprobrābō
PPP exprobrātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular exprobrem
Imperativ Singular exprobrā
Plural exprobrāte
Alle weiteren Formen: Flexion:exprobrare

Worttrennung:

ex·pro·bra·re

Bedeutungen:

[1] transitiv, auch mit Dativ: jemanden etwas zum Vorwurf machen, jemandem etwas vorwerfen, jemanden etwas vorhalten

Beispiele:

[1] „sed mos numquam ille illi fuit patri meo / ut exprobraret quod bonis faceret boni;“ (Plaut. Amph. prol. 46–47)[1]

Wortbildungen:

exprobrabilis, exprobratio, exprobrator

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „exprobro“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2598-2599.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „exprobro

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 46–47.