buta

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch
Version vom 27. März 2020, 13:59 Uhr von Instance of Bot (Diskussion | Beiträge) (Stelle deutsche Übersetzungen auf Ü-Vorlage um (IoB 1.04))

buta (Polnisch)

Substantiv, f

Singular Plural
Nominativ buta
Genitiv buty
Dativ bucie
Akkusativ butę
Instrumental butą
Lokativ bucie
Vokativ buto

Worttrennung:

bu·ta, kein Plural

Aussprache:

IPA: [ˈbuta]
Hörbeispiele: Lautsprecherbild buta (Info)

Bedeutungen:

[1] übermäßige Selbstsicherheit; Hochmut, Hoffart

Herkunft:

seit dem 15. Jahrhundert bezeugtes Deverbativum in übertragener Bedeutung zu dem urslawischen Verb *butěti (russisch dialektal бутеть (butet’ ) → ru) ‚schwellen, anschwellen, sich aufblähen, quellen‘[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] duma, hardość, pycha, wyniosłość

Gegenwörter:

[1] pokora

Oberbegriffe:

[1] pewność

Beispiele:

[1] Książę był pełen buty.
Der Fürst war voll Hochmut.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] utracić butę

Wortbildungen:

[1] butny

Übersetzungen

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „buta
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „buta
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „buta
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „buta“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „buta

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 48.

Deklinierte Form

Worttrennung:

bu·ta

Aussprache:

IPA: [ˈbuta]
Hörbeispiele:

Grammatische Merkmale:

  • Genitiv Singular des Substantivs but
buta ist eine flektierte Form von but.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag but.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.