aversabilis
aversabilis (Latein)[Bearbeiten]
Adjektiv[Bearbeiten]
Nominativ Singular und Adverbia | ||||
---|---|---|---|---|
Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
Positiv | āversābilis | āversābilis | āversābile | — |
Komparativ | — | — | — | — |
Superlativ | — | — | — | — |
Alle weiteren Formen: Flexion:aversabilis |
Worttrennung:
- a·ver·sa·bi·lis
Bedeutungen:
- [1] Abscheu hervorrufend; abscheulich
Herkunft:
Beispiele:
- [1] „cur quibus incautum scelus aversabile cumquest / non faciunt icti flammas ut fulguris halent / pectore perfixo, documen mortalibus acre,“ (Lucr. 6,390–392)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] Abscheu hervorrufend
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „aversabilis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 759.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aversabilis“
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „auersabilis“ Seite 231.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „aversabilis“ Spalte 1317.
Quellen:
- ↑ P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „auersabilis“ Seite 231.
- ↑ Titus Lucretius Carus; Marcus Deufert (Herausgeber): De rerum natura. 1. Auflage. De Gruyter, Berlin/Boston 2019, ISBN 978-3-11-026251-3 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 260.