aurator

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

aurator (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ aurātor aurātōrēs
Genitiv aurātōris aurātōrum
Dativ aurātōrī aurātōribus
Akkusativ aurātōrem aurātōrēs
Vokativ aurātor aurātōrēs
Ablativ aurātōre aurātōribus

Worttrennung:

au·ra·tor, Genitiv: au·ra·to·ris

Bedeutungen:

[1] Handwerker, der Gold verarbeitet; Goldschmied

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb aurare → la[1] mit dem Suffix -tor → la

Synonyme:

[1] aurifex

Beispiele:

[1] „Aurator χρυσωτής“ (Gloss. II 26,38)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aurator“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 733.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „aurator“ Spalte 1482.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „aurator“ Spalte 1482.
  2. Georg Goetz (Herausgeber): Thesaurus glossarum emendatarum. Pars prior. In: Corpus glossariorum Latinorum. A Gustavo Loewe inchoatum. Volumen VI, B. G. Teubner, Leipzig 1899 (Internet Archive), Seite 116.