amarulentus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

amarulentus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv amārulentus amārulenta amārulentum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:amarulentus

Worttrennung:

a·ma·ru·len·tus, a·ma·ru·len·ta, a·ma·ru·len·tum

Bedeutungen:

[1] voll Bitterkeit, bitter, verletzend

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv amarus → la mit dem Suffix -ulentus → la[1]

Beispiele:

[1] „Τίμων amarulentus librum maledicentissimum conscripsit, qui σίλλος inscribitur.“ (Gell. 3,17,4)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „amarulentus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 356.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „amarulentus“ Seite 124.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „amarulentus“ Spalte 1819.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „amarulentus“ Seite 124.
  2. Aulus Gellius: Noctes Atticae. recensuit Carolus Hosius. stereotype Auflage der 1. Auflage. Volumen I: Libri I–X, B. G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1981 (Erstauflage 1903), ISBN 3-519-01384-3 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 174.