amarus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

amārus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv amārus amāra amārum amārē
Komparativ amārior amārior amārius amārius
Superlativ amārissimus amārissima amārissimum amārissimē
Alle weiteren Formen: Flexion:amarus

Worttrennung:

a·ma·rus, a·ma·ra, a·ma·rum

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] bitter
[2] herb, unangenehm, widerlich
[3] scharf, verletzend

Beispiele:

[1] „De brassica pythagorea: quid in ea boni sit salubritatisque. principium te cognoscere oportet, quae genera brassicae sint et cuius modi naturam habeant. omnia ad salutem temperat conmoetatque sese semper: cum calore, arida simul umida et dulcis et amara et acris.“ (Cato agr. 157,1; Mazzarino konjiziert amaro)[1]
[1]

Wortbildungen:

amarescere, amaricare, amarificare, amaritas, amarities, amaritudo, amaror, amarulentus

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „amarus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 356-357.
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1

Quellen:

  1. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 106.