akonit

akonit (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	akonit	akonity
Genitiv	akonitu	akonitów
Dativ	akonitowi	akonitom
Akkusativ	akonit	akonity
Instrumental	akonitem	akonitami
Lokativ	akonicie	akonitach
Vokativ	akonicie	akonity

Worttrennung:

a·ko·nit, Plural: a·ko·ni·ty

Aussprache:

IPA: [aˈkɔɲit], Plural: [akɔˈɲitɨ]

Hörbeispiele:  akonit ^(Info)

Bedeutungen:

[1] Botanik: Akonit, Eisenhut (Aconitum)

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen aconitum ^→ la

Synonyme:

[1] tojad

Oberbegriffe:

[1] roślina

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] akonitowy, akonityna

Übersetzungen

 [1] Botanik: Akonit, Eisenhut (Aconitum)

Deutsch: Akonit n, Eisenhut m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „akonit“

[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , Seite 29.

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 154.

[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.) , Seite 21.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akonit“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „akonit“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „akonit“

Quellen: