aequiperantia

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

aequiperantia (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ aequiperantia aequiperantiae
Genitiv aequiperantiae aequiperantiārum
Dativ aequiperantiae aequiperantiīs
Akkusativ aequiperantiam aequiperantiās
Vokativ aequiperantia aequiperantiae
Ablativ aequiperantiā aequiperantiīs

Worttrennung:

ae·qui·pe·ran·tia, Genitiv: ae·qui·pe·ran·ti·ae

Bedeutungen:

[1] Gleichstellung

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb aequiperare → la

Beispiele:

[1] „Sed enim exercitata vitia et usu viriosa confudit atque ita massaliter solidata defixit seorsum, in materiae corporalem paraturam commutans ex incorporali passione, indita habilitate atque natura, qua pervenire mox possent in aemulas aequiperantias corpulentiarum, ut duplex substantiarum condicio ordinaretur, de vitiis pessima, de conversione passionalis.“ (Tert. adv. Val. 16,3)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aequiperantia“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 188.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „aequiperantia“ Spalte 1011.

Quellen:

  1. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars II: Opera montanistica, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 767.