aedificium
aedificium (Latein)
Substantiv, n
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | aedificium | aedificia |
Genitiv | aedificiī | aedificiōrum |
Dativ | aedificiō | aedificiīs |
Akkusativ | aedificium | aedificia |
Vokativ | aedificium | aedificia |
Ablativ | aedificiō | aedificiīs |
Worttrennung:
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Herkunft:
- Substantiv zu aedificare → la (bauen, errichten).
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
Übersetzungen
- [1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 , „aedificium“, Seite 17
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „aedificium“ (Zeno.org)