abigeius

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

abigeius (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ abigēius abigēiī
Genitiv abigēiī abigēiōrum
Dativ abigēiō abigēiīs
Akkusativ abigēium abigēiōs
Vokativ abigēie abigēiī
Ablativ abigēiō abigēiīs

Nebenformen:

abigeus

Worttrennung:

ab·i·ge·ius, Genitiv: ab·i·geii

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Recht: Person, die unrechtmäßig Vieh wegführt; Viehdieb

Beispiele:

[1] „Abactor est fur iumentorum et pecorum, quem vulgo abigeium vocant, ab abigendo.“ (Isid. 10,14)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abigeus“ Spalte 94.

Quellen:

  1. Isidorus Hispalensis episcopus: Etymologiarum sive originum libri XX. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. 1. Auflage. Tomus I libros I–X continens, Oxford 1911 (Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis)