bractari

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

bractari (Latein)[Bearbeiten]

Verb[Bearbeiten]

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular bractor
2. Person Singular bractāris
3. Person Singular bractātur
1. Person Plural bractāmur
2. Person Plural bractāminī
3. Person Plural bractāntur
Perfekt 1. Person Singular bractātus sum
Imperfekt 1. Person Singular bractābar
Futur 1. Person Singular bractābor
PPP
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular bracter
Imperativ Singular bractāre
Plural bractāminī
Alle weiteren Formen: Flexion:bractari

Worttrennung:

brac·ta·ri

Bedeutungen:

[1] intransitiv, spätlateinisch: trunken werden

Herkunft:

die Etymologie ist ungeklärt; vielleicht etymologisch verwandt mit imbractum → la und dem galatischen ἔμβρεκτον (embrekton) → xga oder aber entlehnt aus dem altgriechischen βρέχω (brechō→ grc[1]

Beispiele:

[1] „Sed ecce rex potando lassatur, calore torretur, bractatur mero, quo madefacta guttura praebeat ferro.“ (Fulg. aet. mund. 162)[2]

Wortbildungen:

[1] bractamentum

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „bractor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 860.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „bractor“ Spalte 2162.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „bractor“ Spalte 2162.
  2. Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 162.