aperantologia
aperantologia (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, f[Bearbeiten]
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | aperantologia | aperantologiae |
Genitiv | aperantologiae | aperantologiārum |
Dativ | aperantologiae | aperantologiīs |
Akkusativ | aperantologiam | aperantologiās |
Vokativ | aperantologia | aperantologiae |
Ablativ | aperantologiā | aperantologiīs |
Worttrennung:
- a·pe·ran·to·lo·gia, Genitiv: a·pe·ran·to·lo·giae
Bedeutungen:
- [1] nicht endendes Geschwätz
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen ἀπεραντολογία (aperantologia☆) → grc[1]
Beispiele:
- [1] „et ceteri scolastici saturis auribus scolica dape atque ebriis sophistice aperantologia consurgimus, ieiunis oculis“ (Var. Men. 144)[2]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „aperantologia“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 486.
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „aperantologia“ Seite 159.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „aperantologia“ Spalte 211.
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „aperantologia“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 486.
- ↑ Marcus Terentius Varro; Raymond Astbury (Herausgeber): Saturarum Menippearum fragmenta. 2. Auflage. K. G. Saur, München/Leipzig 2002, ISBN 3-598-71236-7 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 139.