alternus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

alternus (Esperanto)[Bearbeiten]

Konjugierte Form[Bearbeiten]

Worttrennung:

al·ter·nus

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Grammatische Merkmale:

  • Konditional Aktiv des Verbs alterni
alternus ist eine flektierte Form von alterni.
Dieser Eintrag wurde vorab angelegt; der Haupteintrag „alterni“ muss noch erstellt werden.

Ähnliche Wörter (Esperanto):

ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: alternas, alternis, alternos, alternu

alternus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv alternus alterna alternum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:alternus

Worttrennung:

al·ter·nus

Bedeutungen:

[1] im Wechsel mit etwas erscheinend; abwechselnd, gegenseitig
[2] jeden zweiten, alle zwei

Herkunft:

Ableitung zu dem Pronomen alter → la mit dem Suffix -nus → la[1]

Beispiele:

[1] „orbem ex ulmo aut ex corylo facito: si utrumque habebis, alternas indito.“ (Cato agr. 18,9)[2]
[2] „Argyrippus exorari spero poterit ut sinat / sese alternas cum illo noctes hac frui.“ (Plaut. Asin. 917–918)[3]
[2] „sculponias bonas alternis annis dare oportet.“ (Cato agr. 59)[4]

Redewendungen:

alterna vice
alternis vicibus

Wortbildungen:

alternare, alternis

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. alternus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 343.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „alternus
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „alternus“ Seite 120.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „alternus“ Seite 120.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 30.
  3. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  4. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 58.