aegrimonium

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

aegrimonium (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ aegrimōnium aegrimōnia
Genitiv aegrimōniī aegrimōniōrum
Dativ aegrimōniō aegrimōniīs
Akkusativ aegrimōnium aegrimōnia
Vokativ aegrimōnium aegrimōnia
Ablativ aegrimōniō aegrimōniīs

Nebenformen:

aegrimonia

Worttrennung:

ae·gri·mo·ni·um, Genitiv: ae·gri·mo·nii

Bedeutungen:

[1] Medizin: Kränklichkeit, Krankheit

Herkunft:

Nebenform zu dem Substantiv aegrimonia → la[1]

Beispiele:

[1] „Enthymesis enim esse intellegitur erga aliquem, ipsa autem seorsum numquam fiet: exterminatur enim et absorbitur mala a bona enthymesi, quemadmodum aegrimonium ab incolumitate.“ (Iren. 2,18,2)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aegrimonium“ (Zeno.org), Band 1, Spalte
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „aegrimonia, aegrimonium“ Spalte 951.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „aegrimonia, aegrimonium“ Spalte 951.
  2. Irénée de Lyon: Contre les hérésies. Livre II. Edition critique. Herausgeber: Adelin Rousseau, Louis Doutreleau (= Sources chrétiennes. Band № 294). Tome II: Texte et traduction. Les Editions du Cerf, Paris 1982, ISBN 2-204-01898-8., Seite 176.