abszlusować

abszlusować (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
abszlusować		—
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	ja	abszlusuję
	ty	abszlusujesz
	on, ona, ono	abszlusuje
Imperativ	Singular	abszlusuj
Präteritum	on	abszlusował
	ona	abszlusowała
	oni	abszlusowali
Adverbialpartizip	Partizip Aktiv	Partizip Passiv
abszlusując	abszlusujący	abszlusowany
Alle weiteren Formen: Flexion:abszlusować

Worttrennung:

ab·szlu·so·wać

Aussprache:

IPA: [apʃluˈsɔvat͡ɕ]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] veraltet, Handel: abschließen

Synonyme:

[1] zamykać

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] abszlusować księgę, abszlusować bieżący rachunek

Übersetzungen

 [1] veraltet, Handel: abschließen

Deutsch: abschließen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 5.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 5.