peritia

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

peritia (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ perītia
Genitiv perītiae
Dativ perītiae
Akkusativ perītiam
Vokativ perītia
Ablativ perītiā

Worttrennung:

pe·ri·tia, Genitiv: pe·ri·ti·ae

Bedeutungen:

[1] praktische Kenntnis, die durch Erfahrung erworben wurde

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv peritus → la[1]

Beispiele:

[1] „Disciplinae liberalium artium septem sunt. Prima grammatica, id est loquendi peritia.“ (Isid. orig. 1, 2, 1)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „peritia“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1607.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „peritia
[1] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „peritia

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „peritia“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1607.
  2. Isidorus Hispalensis episcopus: Etymologiarum sive originum libri XX. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. 1. Auflage. Tomus I libros I–X continens, Oxford 1911 (Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis)