krakanie

krakanie (Polnisch)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

	Singular	Plural
Nominativ	krakanie	krakania
Genitiv	krakania	krakań
Dativ	krakaniu	krakaniom
Akkusativ	krakanie	krakania
Instrumental	krakaniem	krakaniami
Lokativ	krakaniu	krakaniach
Vokativ	krakanie	krakania

Worttrennung:

kra·ka·nie, Plural: kra·ka·nia

Aussprache:

IPA: [kraˈkaɲɛ]

Hörbeispiele:

krakanie^(Info)

Bedeutungen:

[1] Laute von Raben oder Krähen; Krächzen, Gekrächze

Herkunft:

Konversion des Gerundiums des Verbs krakać ^→ pl

Beispiele:

[1] „Orły, jastrzębie i kruki jedne widziały, a kto z daleka usłyszał szum skrzydeł i krakanie, kto ujrzał wiry ptasie, nad jednem kołujące miejscem, to wiedział, że tam trupy lub kości niepogrzebione leżą...“^[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Laute von Raben oder Krähen; Krächzen, Gekrächze

Deutsch: Krächzen n, Gekrächze n

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „krakanie“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „krakanie“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „krakanie“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „krakanie“

Quellen:

↑ Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource) , Seite 2.

[1] Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource) , Seite 2.

[1]