eburatus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

eburatus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv eburātus eburāta eburātum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:eburatus

Nebenformen:

eboratus

Worttrennung:

e·bu·ra·tus, e·bu·ra·ta, e·bu·ra·tum

Bedeutungen:

[1] mit Elfenbein verziert

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv ebur → la mit dem Suffix -atus → la[1]

Beispiele:

[1] „istas magnas factiones, animos, dotes dapsilis, / clamores, imperia, eburata vehicla, pallas, purpuram / nil moror, quae in servitutem sumptibus redigunt viros.“ (Plaut. Aul. 167–169)[2]
[1] „lectos eburatos, auratos.“ (Plaut. Stich. 377)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „eburatus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2328.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „eburatus
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „eboratus“ Seite 641.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 5. Band, 2. Teil E – Ezoani, Teubner, Leipzig 1931–1953, ISBN 3-322-00000-1, „eboratus“ Spalte 7.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „eboratus“ Seite 641.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  3. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).