czek

czek (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	czek	czeki
Genitiv	czeku	czeków
Dativ	czekowi	czekom
Akkusativ	czek	czeki
Instrumental	czekiem	czekami
Lokativ	czeku	czekach
Vokativ	czeku	czeki

Worttrennung:

czek, Plural: cze·ki

Aussprache:

IPA: [t͡ʃɛk], Plural: [ˈt͡ʃɛci]

Hörbeispiele:  czek ^(Info), Plural: —

Reime: -ɛk

Bedeutungen:

[1] Bankwesen: Scheck, Check

Herkunft:

Entlehnung aus dem englischen check ^→ en/cheque ^→ en

Oberbegriffe:

[1] papier wartościowy, dokument

Unterbegriffe:

[1] czek bez pokrycia, czek imienny, czek kasowy/czek gotówkowy, czek przelewowy, euroczek

Beispiele:

[1] Zapłaciła rachunek czekiem.

Sie bezahlte die Rechnung mit einem Scheck.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] wystawić czek, zrealizować czek

Wortbildungen:

[1] czekowy

Übersetzungen

 [1] Bankwesen: Scheck, Check

Deutsch: Scheck m, Check m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „czek“

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „czek“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „czek“

[1] Słownik Wyrazów Obcych – PWN: „czek“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „czek“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „czek“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „czek“

Quellen:

Ähnliche Wörter (Polnisch):

ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: Czech