czamarka

czamarka (Polnisch)

Substantiv, f

	Singular	Plural
Nominativ	czamarka	czamarki
Genitiv	czamarki	czamarek
Dativ	czamarce	czamarkom
Akkusativ	czamarkę	czamarki
Instrumental	czamarką	czamarkami
Lokativ	czamarce	czamarkach
Vokativ	czamarko	czamarki

Worttrennung:

cza·mar·ka, Plural: cza·mar·ki

Aussprache:

IPA: [t͡ʃaˈmarka]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] historisch: (kurze) Tschamara

Herkunft:

Diminutiv zu dem Substantiv czamara ^→ pl

Oberbegriffe:

[1] ubranie

Beispiele:

[1] „Tu Kościuszko w czamarce krakowskiéj, z oczyma / Podniesionemi w niebo, miecz oburącz trzyma;“

Übersetzungen

 [1] historisch: (kurze) Tschamara

Deutsch: Tschamara f

Referenzen und weiterführende Informationen:

[*] Słownik Języka Polskiego – PWN: „czamarka“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „czamarka“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „czamarka“

Quellen: