avocatrix

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

avocatrix (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ āvocātrīx āvocātrīcēs
Genitiv āvocātrīcis āvocātrīcum
Dativ āvocātrīcī āvocātrīcibus
Akkusativ āvocātrīcem āvocātrīcēs
Vokativ āvocātrīx āvocātrīcēs
Ablativ āvocātrīce āvocātrīcibus

Worttrennung:

a·vo·ca·trix, Genitiv: a·vo·ca·tri·cis

Bedeutungen:

[1] weibliche Person, die jemanden an einen anderen Ort ruft; Abruferin

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb avocare → la mit dem Suffix -trix → la

Männliche Wortformen:

[1] avocator

Beispiele:

[1] „Nondum enim Christianae potestatis documenta processerant, quae vim istam perniciosissimam nec unquam bonam, atquin omnis erroris artificem, omnis veritatis avocatricem sola traducit.“ (Tert. anim. 1,5)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „avocatrix“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 765.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „avocatrix“ Spalte 1467.

Quellen:

  1. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 782.