avocatrix
avocatrix (Latein)[Bearbeiten]
Substantiv, f[Bearbeiten]
Worttrennung:
- a·vo·ca·trix, Genitiv: a·vo·ca·tri·cis
Bedeutungen:
- [1] weibliche Person, die jemanden an einen anderen Ort ruft; Abruferin
Herkunft:
Männliche Wortformen:
- [1] avocator
Beispiele:
- [1] „Nondum enim Christianae potestatis documenta processerant, quae vim istam perniciosissimam nec unquam bonam, atquin omnis erroris artificem, omnis veritatis avocatricem sola traducit.“ (Tert. anim. 1,5)[1]
Übersetzungen[Bearbeiten]
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „avocatrix“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 765.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „avocatrix“ Spalte 1467.
Quellen:
- ↑ Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina) , Seite 782.