auritus

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

auritus (Latein)[Bearbeiten]

Adjektiv[Bearbeiten]

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv aurītus aurīta aurītum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:auritus

Worttrennung:

au·ri·tus

Bedeutungen:

[1] Ohren zum Hören habend; zuhörend, aufmerksam
[2] lange oder große Ohren habend; langohrig

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv auris → la mit dem Suffix -itus → la[1]

Beispiele:

[1] „face nunciam tu, praeco, omnem auritum poplum.“ (Plaut. Asin. prol. 4)[2]
[1] „sed speculabor nequis aut hinc aut ab laeva aut a dextera / nostro consilio venator adsit cum auritis plagis.“ (Plaut. Mil. 607–608)[3]
[1] „pluris est oculatus testis unus quam auriti decem;“ (Plaut. Truc. 489)[3]
[2]

Wortbildungen:

auritulus

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „auritus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 739.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „auritus
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „auritus“ Seite 238.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „auritus“ Spalte 1519.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „auritus“ Seite 238.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  3. 3,0 3,1 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).