akuzator
akuzator (Polnisch)[Bearbeiten]
Substantiv, m[Bearbeiten]
Worttrennung:
- a·ku·za·tor, Plural: a·ku·za·to·rzy
Aussprache:
- IPA: [akuˈzatɔr], Plural: [akuzaˈtɔʒɨ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Herkunft:
- Entlehnung aus dem lateinischen accusator → la[1]
Synonyme:
- [1] oskarżyciel
Gegenwörter:
- [1] oskarżony
Beispiele:
- [1] „Mnie stu akuzatorów denigruje, żem Niemiec, bom się u Maurycego Bellegarde’a i u mądrego Blüchera od fahnjunkra uczył, jak ślepo słuchać rozkazu, jak szyk sprawiać i jak wojsko wieść do batalii.“[2]
- Mich schwärzen hundert Akkusatoren an, dass ich ein Deutscher bin, weil ich bei Maurice Bellegarde und dem schlauen Blücher vom Fahnenjunker an lernte, wie man blind Befehle befolgt, wie man die Formation ordnet und wie man das Heer in die Schlacht führt.
Übersetzungen[Bearbeiten]
[1] veraltet, meist Recht: Akkusator, Ankläger, Beschuldiger
|
- [1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 185.
- [1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.) , Seite 26.
- [1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akuzator“
- [1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „akuzator“
- [1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 21.
Quellen:
- ↑ Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 185.
- ↑ Stefan Żeromski: Popioły. 8. Auflage. Tom I, J. Mortkowicza, Warszawa 1932 (Wikisource) , Seite 276–277.