accubitorium

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

accubitorium (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ accubitōrium accubitōria
Genitiv accubitōriī accubitōriōrum
Dativ accubitōriō accubitōriīs
Akkusativ accubitōrium accubitōria
Vokativ accubitōrium accubitōria
Ablativ accubitōriō accubitōriīs

Alternative Schreibweisen:

adcubitorium

Worttrennung:

ac·cu·bi·to·ri·um, Genitiv: ac·cu·bi·to·rii

Bedeutungen:

[1] Grab
[2] Gebäude mit einem Grab; Grabstätte

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb accumbere → la[1] mit dem Suffix -orium → la

Synonyme:

[1] sepulcrum

Beispiele:

[1] „In memoriam eorum quorum corpora in accubitorio hoc sepulta sunt“ (CIL 8,9586)[2]
[2] „C(aius) Plarius Privatus sen(ior) se vivo cessit Plariae Privatae libertae suae de se bene merenti adcumbitorium cum conditivum quod est longum pedes VI lat(um) p(edes) IIII ita ut liceat ei itum aditum ambitum humandumve sacrificandum caussa / habere“ (CIL 14,1473)[3]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „accubitorium“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 68.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „accubitorium“ Spalte 338.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „accubitorium“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 68.
  2. Corpus Inscriptionum Latinarum, Band 8, 9586
  3. Corpus Inscriptionum Latinarum, Band 14, 1473