Zum Inhalt springen

accentare

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

accentare (Latein)

[Bearbeiten]
Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular accentō
2. Person Singularaccentās
3. Person Singularaccentat
1. Person Pluralaccentāmus
2. Person Pluralaccentātis
3. Person Pluralaccentant
Perfekt 1. Person Singularaccentāvī
Imperfekt 1. Person Singularaccentābam
Futur 1. Person Singularaccentābō
PPP accentātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularaccentem
Imperativ Singularaccentā
Pluralaccentāte
Alle weiteren Formen: Flexion:accentare

Nebenformen:

accantare

Worttrennung:

ac·cen·ta·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: zu jemandem singen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb cantare  la mit dem Präfix ad-  la[1]

Beispiele:

[1] „dabitur homini amica, noctu quae in lecto accentet senem;“ (Plaut. Stich. 572)[2]

Übersetzungen

[Bearbeiten]
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accanto“ Seite 19.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „accanto“ Seite 19.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).