Zum Inhalt springen

rapum

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

rapum (Latein)

Kasus Singular Plural
Nominativ rāpum rāpa
Genitiv rāpī rāpōrum
Dativ rāpō rāpīs
Akkusativ rāpum rāpa
Vokativ rāpum rāpa
Ablativ rāpō rāpīs

Nebenformen:

rapa

Worttrennung:

ra·pum, Genitiv: ra·pi

Bedeutungen:

[1] Botanik: Rübe (Brassica rapa)

Herkunft:

seit Marcus Porcius Cato bezeugtes Erbwort aus dem uritalischen *rāpo-, das von einem Lehnwort im Indogermanischen abstammt; etymologisch verwandt mit altgriechisch ῥάπυς (rhapys→ grc / ῥάφυς (rhaphys→ grc, litauisch ropė → lt, altkirchenslawisch рѣпа (rěpa) → cu und althochdeutsch ruoba → goh / ruoppa → goh (neuhochdeutsch Rübe)[1]

Beispiele:

[1] „idem ager, si nebulosus est, rapa, raphanos, milium, panicum, id maxime seri oportet.“ (Cato, agr. 6, 1)[2]

Wortbildungen:

[1] rapicius

Übersetzungen

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „rapum“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2199.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „rapum

Quellen:

  1. Michiel de Vaan: Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages. 1. Auflage. Brill, Leiden, Boston 2008, ISBN 978-90-04-16797-1 (Band 7 der Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series), Seite 514.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 15–16.