ἐγώ

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

ἐγώ (Altgriechisch)[Bearbeiten]

Personalpronomen[Bearbeiten]

Kasus 1. Person
Singular Dual Plural
betont unbetont betont betont
Nominativ ἐγώ νώ, νῶι ἡμεῖς
Genitiv ἐμοῦ μου νῷν ἡμῶν
Dativ ἐμοί μοι νῷν ἡμῖν
Akkusativ ἐμέ με νώ, νῶι ἡμᾶς
Alle weiteren Formen: Altgriechische Personalpronomen

Nebenformen:

episch auch: ἐγών, dorisch: ἐγών, böotisch: ἱών

Worttrennung:

ἐ·γώ

Umschrift:

DIN 31634: egō

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] nichtreflexives Personalpronomen der 1. Person Singular: ich, wir beide, wir

Beispiele:

[1] „μή σε, γέρον, κοίληισιν ἐγὼ παρὰ νηυσὶ κιχείω / ἣ νῦν δηθύνοντ’ ἠ’ ὕστερον αὖτις ἰόντα, / μή νύ τοι οὐ χραίσμηι σκῆπτρον καὶ στέμμα θεοῖο.“ (Hom. Il. 1,26–28)[1]
[1] „τοὶ γὰρ ἐγὼν ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο καί μοι ὄμοσσον / ἦ μέν μοι πρόφρων ἔπεσιν καὶ χερσὶν ἀρήξειν·“ (Hom. Il. 1,76–77)[2]

Wortbildungen:

[1] ἔγωγε

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Wilhelm Pape, bearbeitet von Max Sengebusch: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Band 1: Α–Κ, Band 2: Λ–Ω. 3. Auflage, 6. Abdruck, Vieweg & Sohn, Braunschweig 1914. Stichwort „ἐγώ“., Band 1, Seite 715.
[1] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „ἐγώ“.

Quellen:

  1. Homerus; Martin L. West (Herausgeber): Ilias. stereotype 1. Auflage. Volumen prius Rhapsodias I–XII continens, K. G. Saur, München/Leipzig 2006, ISBN 978-3-598-71430-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1998), Seite 5.
  2. Homerus; Martin L. West (Herausgeber): Ilias. stereotype 1. Auflage. Volumen prius Rhapsodias I–XII continens, K. G. Saur, München/Leipzig 2006, ISBN 978-3-598-71430-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1998), Seite 9.