xuthos

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

xuthos (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, m[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ xūthos xūthī
Genitiv xūthī xūthōrum
Dativ xūthō xūthīs
Akkusativ xūthon xūthōs
Vokativ xūthe xūthī
Ablativ xūthō xūthīs

Anmerkung:

Ältere Textausgaben führen die Form xanthos, die jedoch handschriftlich nicht überliefert ist.[1]

Worttrennung:

xu·thos, Genitiv: xu·thi

Bedeutungen:

[1] Mineralogie: goldgelber Edelstein

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ξουθός (xuthos→ grc[2]

Beispiele:

[1] „has India fert, quamquam in duritia fragiles, non ingratas. eadem et xuthon parit, plebeiam sibi gemmam.“ (Plin. nat. 37,128)[3]
[1] „est et alia eiusdem generis, quae vocatur menui, ab aliis xuthos. ita appellant Graeci e fulvo candicantes.“ (Plin. nat. 37,169)[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „xuthos“ Seite 2342.

Quellen:

  1. 1,0 1,1 Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen V. Libri XXXI–XXXVII, K. G. Saur, München/Leipzig 2002, ISBN 3-598-71654-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1897), Seite 459.
  2. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „xuthos“ Seite 2342.
  3. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen V. Libri XXXI–XXXVII, K. G. Saur, München/Leipzig 2002, ISBN 3-598-71654-0 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1897), Seite 439.