ius in casu necessitatis

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

ius in casu necessitatis (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, n, Wortverbindung[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ ius in cāsū necessitātis iūra in cāsū necessitātis
Genitiv iūris in cāsū necessitātis iūrum in cāsū necessitātis
Dativ iūrī in cāsū necessitātis iūribus in cāsū necessitātis
Akkusativ ius in cāsū necessitātis iūra in cāsū necessitātis
Vokativ ius in cāsū necessitātis iūra in cāsū necessitātis
Ablativ iūre in cāsū necessitātis iūribus in cāsū necessitātis

Worttrennung:

ius in ca·su ne·ces·si·ta·tis, Genitiv: iu·ris in ca·su ne·ces·si·ta·tis

Bedeutungen:

[1] klassischlateinisch: Notrecht

Herkunft:

Wortverbindung aus den Substantiven ius → la, casus → la und necessitas → la

Synonyme:

[1] ius necessitatis

Beispiele:

[1]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Manfred Marquardt, Christof Voigt: Wörterbuch Latein für Philosophie und Theologie, Seite 102, Eintrag „ius in casu necessitatis“