catalexis

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

catalexis (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ catalēxis catalēxēs
Genitiv catalēxis catalēxum
Dativ catalēxī catalēxibus
Akkusativ catalēxin catalēxīs
Vokativ catalēxis catalēxēs
Ablativ catalēxe catalēxibus

Worttrennung:

ca·ta·le·xis, Genitiv: ca·ta·le·xis

Bedeutungen:

[1] Metrik: Katalexe

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen κατάληξις (katalēxis→ grc[1]

Gegenwörter:

[1] acatalexis

Beispiele:

[1] „Cum finis versus consideratur. huius species sunt quattuor, id est catalexis,'acatalexis, brachycatalexis, hypercatalexis. harum ratio talis est: […] catalexis est, cum una syllaba uni cuique metro deesse videtur:“ (Aud. gramm. p. 333)[2]

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „catalexis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1028.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 3. Band C – Comus, Teubner, Leipzig 1906–1912, ISBN 3-322-00000-1, „catalexis“ Spalte 590.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 3. Band C – Comus, Teubner, Leipzig 1906–1912, ISBN 3-322-00000-1, „catalexis“ Spalte 590.
  2. Heinrich Keil (Herausgeber): Scriptores de orthographia: Terentius Scaurus, Velius Longus, Caper, Agroecius, Cassiodorus, Martyrius, Beda, Albinus (= Grammatici Latini. Vol. VII). B. G. Teubner, Leipzig 1880 (Internet Archive)., Seite 333.