aetiologia

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

aetiologia (Latein)[Bearbeiten]

Substantiv, f[Bearbeiten]

Kasus Singular Plural
Nominativ aetiologia aetiologiae
Genitiv aetiologiae aetiologiārum
Dativ aetiologiae aetiologiīs
Akkusativ aetiologiam
aetiologian
aetiologiās
Vokativ aetiologia aetiologiae
Ablativ aetiologiā aetiologiīs

Worttrennung:

ae·ti·o·lo·gia, Genitiv: ae·ti·o·lo·giae

Bedeutungen:

[1] Suche oder Angabe von Gründen; Ätiologie

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen αἰτιολογία (aitiologia→ grc[1]

Beispiele:

[1] „Posidonius non tantum praeceptionem (nihil enim nos hoc verbo uti prohibet) sed etiam suasionem et consolationem et exhortationem necessariam iudicat; his adicit causarum inquisitionem, aetiologian quam quare nos dicere non audeamus, cum grammatici, custodes Latini sermonis, suo iure ita appellent, non video.“ (Sen. epist. 95,65)[2]
[1] „Aetiologia est, cum proponimus aliquid, eiusque causam et rationem reddimus.“ (Isid. etylm. 2,21,39)[3]

Wortbildungen:

aetiologicus

Übersetzungen[Bearbeiten]

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aetiologia“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 217.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aetiologia
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aetiologia“ Seite 83.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „aetiologia“ Spalte 1159.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aetiologia“ Seite 83.
  2. Lucius Annaeus Seneca; L. D. Reynolds (Herausgeber): Ad Lucilium epistulae morales. 1. Auflage. Volumen II: Libri XIV–XX, Clarendon Press, Oxford 1965 (Internet Archive), Seite 398.
  3. Isidorus Hispalensis episcopus: Etymologiarum sive originum libri XX. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. 1. Auflage. Tomus I libros I–X continens, Oxford 1911 (Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis)